اختلالات شخصیت

 

برای درک بهتر اختلالات شخصیت ابتدا باید واژه شخصیت را شرح داد به طور کلی این کلمه برای همه ما معنا و مفهوم خاصی دارد و افراد در مکالمات روزانه خود به راحتی آن را استفاده و مفهوم آن را درک میکنند به طور مثال: وقتی کسی میگوید این گروه از همکلاسی های جدیدم در کلاس زبان شخصیتی متفاوت با من دارند برای فردی که شنونده این مکالمه است جمله ای با مفهوم و کامل است اما وقتی جستجو بیشتری درباره شخصیت انجام شود متوجه می شوید که تعاریف بسیار گسترده از طرف نظریه پردازان و روانشناسان مطرح شده است و اتفاق نظر آنچنانی در این زمینه وجود ندارد.

از نگاه Albert Ellis شخصیت شامل رفتارها، سبک فکر‌ی، شیوه‌ی حرف زدن، درک محیط و تعامل‌های بین فردی است که بر اساس یک الگوی قابل تشخیص در یک فرد مشاهده می‌شود. یا از نظر Robert Ewen شخصیت شناسی به جنبه‌هایی از رفتار هر فرد می‌پردازد که مهم بوده و در طول زمان، نسبتاً پایدار هستند و… .

به طور کلی مفاهیم مختلفی در این تعاریف متعدد تکرار می شوند که به شکل خلاصه میتوان بیان داشت که شخصیت شامل رفتارها، سبک فکری، شیوه‌ی حرف زدن، درک از محیط پیرامون و تعامل‌های بین فردی در محیط های دوستانه و اجتماع است که پیوسته در حال تکرار است و با یک الگوی قابل تشخیص در هر فرد مشاهده میشود.

باتوجه به مفهوم بیان شده حال بهتر می توان بیان داشت که اختلالات شخصیت همین صفات تکرار شونده را در بر می گیرند که در افراد دارای این اختلالات نشانه های مشابهی را نیز بروز می دهند و هر اختلال با تعریف دسته ای از رفتار ها و صفات و عکس العمل های فرد بیمار و… طبقه بندی شده است که هدف از کارگاه اختلالات شخصیت مهدی صارمی نژاد روانشناس بالینی بیان این اختلالت به زبان ساده و گیرا بوده است.

اختلالهای شخصیت:

اختلال شخصیت اساسا به اختلال صفات در گرایش فرد به درک پاسخ دهی ناسازگار با محیط اطلاق می گردد

چون اختلالهای شخصیت بوسیله وجود صفات پایداری مشخص میشوند که معمولا از کودکی یا ابتدای نوجوانی سرچشمه میگیرند و مفهوم این صفات دارای ارزش کمی است پس اختلالهای شخصیت در واقع پایه های لرزانی دارد به عنوان مثال اگر گفته میشود کسی به اختلال شخصیت وابسته مبتلاست یعنی اینکه او در موقعیت های مختلف صفات  وابستگی را بروز می دهد که به سختی میتوان شواهدی بر این گفته یافت و نیاز به بررسی متداوم عملکرد و رفتار فرد توسط متخصص است. لذا در DSM4 به غیر از اختلال شخصیت ضد اجتماعی که ضریب پایایی آن بین 0.65 تا 0.85 گسترش دارد پایایی باقی اختلالهای شخصیت نامعلوم است و به 0.26 تنزل میابد.

در اختلالات شخصیت بطور کلی دو رویداد برای شخصیت رخ می دهد یا شخصیت شکسته میشود یا رشد شخصیت به دلیل عوامل مختلف متوقف میشود و وقتی این توقف ایجاد شد، سه حالت بروز می کند که شامل:

• فرد مبتلا به اختلال شخصیتی انعطاف پذیری خودش را از دست میدهد منظور از انعطاف پذیری این است : زمانی که فردی در مواجهه با مسئله ای راهی را انتخاب می کند و بنا به هردلیلی روش انتخابی او اثر بخش نیست راه و روش جدیدی را برمیگزیند تا به نتیجه مطلوب دست پیدا کند و گاها چندین بار دست به آزمون و خطا می زند تا به نتیجه دلخواه برسد اما در افراد دارای اختلال شخصیتی این انعطاف پذیری وجود ندارد.
• سه عامل مهم افکار و احساسات و رفتار خلق و خوی انسان را تشکیل میدهد در افراد مبتلا به اختلال شخصیتی در این سه مورد مشکلاتی بوجود می آید.
• شخص سالم اگر در مقابل فشار و ناراحتی قرار بگیرد احساس ناراحتی میکند ولی از پا نمی افتد و پس از مدتی دوباره شروع به ترمیم و ارتقای خود می کند اما در فرد مبتلا به اختلال شخصیتی این پیوستگی بین عوامل مختلف شخصیتی در فرد وجود ندارد و وقتی فشار زیادی به او وارد شود فرد از هم پاشیده میشود.

از نظر شیوع  اختلالات شخصیت طبق آمار  10-13 % جمعیت جهان درگیر با این اختلالات هستند.

و متاسفانه اختلال های شخصیتی زیاد قابل تغییر نیستند و مانند مشکلات اضطرابی نمیتوان زود آن را معالجه نمود و نیاز به جلسات مداوم و در بعضی موارد دارو درمانی در خلال جلسات دارد زیرا این قبلیل مشکلات ریشه های محکمی در روان فرد درگیر دارند و درمان های کوتاه مدت به ندرت اثر بخش خواهد بود ولی با کمک روان درمانگر میتوان علائم ناشی از این اختلالات را ضعیف تر و کمرنگ تر کرد.